ثبت شرکت - ثبت شرکت خاص - ثبت فوری شرکت

طرح های صنعتی در معنای عام کلمه با توجه به ویژگی دوگانه ای که دارند ( ترکیبی از صنعت و هنر ) ، در قالب نظام های مختلفی می تواند قابل حمایت باشد. به عبارت دیگر برای حمایت از طرح های صنعتی برخلاف علائم و اختراعات ابزارها و ساز و کارهای مختلفی در قوانین ملی کشورها پیش بینی شده است که در این مقاله به ساز و کارهای قانونی مهمی که برای حمایت از طرح های صنعتی وجود دارد می پردازیم.

    نظام مالکیت ادبی و هنری

در تعدادی از کشورها طرح های صنعتی به موجب نظام مالکیت ادبی و هنری یا کپی رایت حمایت می شوند. این نظام حمایتی در برخی از کشورها همزمان با قانون طرح های صنعتی و به صورت نظام مرکب قابل اعمال است و در تعدادی از کشورها نیز این دو شکل حمایتی نه به صورت مرکب و همزمان بلکه به طور مستقل وو جدای از یکدیگر قابل اعمال می باشند.
البته حمایت از طرح های صنعتی در قالب نظام مالکیت ادبی و هنری یا طرح صنعتی هر کدام دارای ویژگی ها و مختصات منحصر به فرد هستند که در ذیل به برخی از ویژگی های مهم حمایت از طرح صنعتی در قالب نظام مالکیت ادبی و هنری می پردازیم:
1- برای حمایت از طرح صنعتی در قالب نظام مالکیت ادبی و هنری اصولاَ نیازی به ثبت وجود ندارد و صرفاَ در برخی از کشورها، محلی برای تودیع آثار وجود دارد که با سپردن طرح در آن محل ها طراح موفق به اخذ گواهی مربوط می گردد.
2- با توجه به اینکه برای حمایت از طرح در قالب نظام مالکیت ادبی و هنری نیازی به ثبت اثر وجود ندارد لذا هزینه حمایت از طرح در این نظام در مقایسه با نظام خاص به مراتب کمتر است. البته در برخی از کشورها تودیع اثر و اخذ گواهی مربوط نیازمند پرداخت هزینه است.
3- حقی که با حمایت از طرح در قالب نظام مالکیت ادبی و هنری عاید صاحب طرح می شود در مقایسه با حقی که با حمایت از طرح صنعتی در نظام خاص نصیب طراح می گردد به مراتب ضعیف تر است؛ زیرا حق ناشی از حمایت از طرح صنعتی در قالب نظام خاص، حقی مطلق است که یکی از آثار مهم آن در حوزه نقض حق می باشد .بدین توضیح که به عنوان مثال اعم از اینکه نسخه برداری عمدی صورت بگیرد یا غیر عمدی، نقض حق صورت گرفته و قابل پیگیری است.

    نظام خاص

در بسیاری از کشورها از جمله در ایران طرح صنعتی در قالب نظام خاص مورد حمایت قرار می گیرد. در این نظام طرح صنعتی در چارچوب قوانین و مقررات خاص و از طریق ثبت در ادارات ذیربط مورد حمایت قرار می گیرد. از جمله شرایط مهم برای استفاده از مزایای این نظام این است که طرح مورد درخواست ثبت ، جدید و یا حداقل اصیل باشد.
حمایت از طرح در قالب نظام خاص ( قانون طرح های صنعتی ) معمولاَ دارای ویژگی هایی به شرح ذیل است :
1- با توجه به اینکه یکی از شرایط مهم حمایت از طرح صنعتی در قالب نظام خاص این است که طرح مورد درخواست حمایت جدید باشد بنابراین طرح مورد نظر به طور کلی باید قبل از انتشار یا استفاده عمومی در جهان یا حداقل در کشوری که حمایت در آن ادعا می شود، به ثبت برسد.
2- گواهی نامه ای که با ثبت طرح در قالب نظام خاص اعطاء می شود معمولاَ در موارد نقض حق می تواند مستند مهمی برای اثبات حق باشد؛ زیرا حمایت در قالب قانون طرح های صنعتی، اساس و پایه محکمی است برای اجرای حقوق انحصاری که با ثبت طرح در این نظام نصیب طراح می گردد.
3- مدت حمایت از طرح صنعتی در قالب نظام خاص به طور کلی بین 10 و 25 سال است.
4- حقی که با ثبت یک طرح صنعتی در قالب نظام خاص اعطاء می شود، حقی است مطلق به این معنا که برای تحقق نقض حق نیازی نیست که نقض به صورت عمدی باشد. نقض غیرعمدی هم در این نظام قابل پیگیری است.
5- ثبت طرح در قالب نظام خاص مستم صرف هزینه و زمان زیادی است. استفاده از خدمات وکیل هم در این نظام می تواند هزینه های ثبت را افزایش دهد.
6- حمایتی که با ثبت طرح در نظام خاص نصیب طراح می شود، به ویژه در مقایسه با نظام مالکیت ادبی و هنری حمایت قوی تری است.

    نظام علائم تجاری

علامت هر نشانی است که بتواند کالاها یا خدمات اشخاص حقیقی یا حقوقی را از هم متمایز سازد.
مواردی وجود دارد که شکل طرح یا بسته بندی یک محصول خاص، ویژگی متمایز کننده برای کالا و محصول ایجاد می کند؛ به عنوان مثال بطری کوکاکولا یا شکل مثلثی شکلات Toblerone برخی از این مصادیق تلقی می گردند. خلاصه اینکه در قوانین برخی از کشورها چنانچه یک طرح صنعتی نقش یک علامت تجاری را که مهم ترین ویژگی آن ایجاد تمایز بین محصولات اشخاص حقیقی یا حقوقی از یکدیگر است ایفاء کند می تواند به عنوان یک علامت تجاری به ثبت برسد و مورد حمایت قرار گیرد.
لازم به ذکر است که با توجه به ویژگی ها و آثار حمایت از طرح صنعتی در قالب علائم تجاری می توان گفت که حمایت از طرح در قالب علامت در مقایسه با نظام خاص می تواند واجد امتیازاتی باشد؛ چون در قالب نظام علامت می توان حمایت را برای مدت نامحدودی تمدید کرد و این می تواند در مقایسه با حمایت در قالب نظام خاص که مدت حمایت از آن 10 یا 25 سال است تدارای برتری باشد. همچنین حمایت از طرح در دو نظام خاص و علائم تجاری می تواند به صورت همزمان و مرکب نیز صورت گیرد. مضافاَ اینکه بعد از انقضای مدت حمایت از طرح های سه بعدی چنانچه طرح دارای ویژگی ها و شرایط علامت تجاری باشد، می توان آن را در قالب علامت تجاری ثبت و از آن برای مدت نامحدود حمایت کرد.
در اتحادیه اروپا طرح های صنعتی می توانند طبق قانون علامت تجاری مورد حمایت قرار گیرند. همچنین در ایتالیا در کنار قانون طرح های صنعتی و مدل های مفید، طرح را از طریق قانون علامت تجاری نیز حمایت می کنند.

    نظام اختراع و مدل اشیاء مفید

در برخی کشورها بویژه حمایت از طرح های کاربردی و فنی در صورتی که دارای شرایط و ویژگی های مهم اختراع یا مدل اشیاء مفید باشد در قالب نظام اختراع یا اختراعات کوچک قابل حمایت می باشند. این نظام هم دارای ویژگی ها و شرایط خاص است که با نظام خاص و یا کپی رایت کاملاَ متفاوت می باشد.

    نظام طرح ثبت نشده

بعضی از نصادیق طرح ها در قالب نظام حقوقی قانون طرح های ثبت نشده حمایت می شوند و در این نظام ثبت اثر شرط حمایت از آن نمی باشد. به عنوان مثال در کشور انگلیس حمایت از طرح های کاربردی در قالب قانون طرح های ثبت نشده صورت می گیرد. البته در این کشور طرح های مربوط به شکل، ساختار و تزیینان به کار رفته در یک کالا در قالب نظام حقوقی حمایت از طرح های ثبت شده مورد حمایت قرار می گیرد و طرح هایی هم که صرفاَ جنبه ترسیمی و هنری محض دارند بر مبنای قوانین و مقررات نظام حق تکثیر یا کپی رایت حمایت می شوند.
لازم به ذکر است که مدت حمایت از طرح در قالب قانون طرح های ثبت نشده در مقایسه با مدت حمایت سایر نظام ها خیلی محدود است. به عبارت دیگر این قالب حمایتی از طرح در مقابل تقلید و نسخه برداری در اوایل حیات محصول حمایت می کند؛ بنابراین می تواند در تجارت کالاهایی که مد آن به سرعت تغییر می کند از قبیل اسباب بازی و پوشاک مفید باشد. مضافاَ اینکه این نظام به بنگاه ها فرصت می دهد قبل از اینکه هزینه و مشکلات ثبت طرح هایشان را متحمل شوند، آن ها را در بازار امتحان کنند و صرفاَ در صورت موفقیت طرح مبادرت به ثبت آن نمایند.

    نظام اسرار تجاری

یکی دیگر از ساز و کارهای حمایتی طرح صنعتی اسرار تجاری است که به ویژه تا پیش از علنی شدن طرح می تواند از آن حمایت کند، به عبارت دیگر اسرار تجاری می تواند نقش مکمل در حفاظت و حمایت از طرح صنعتی داشته باشد. در خصوص طرح های کارکردی، اگرچه می توان به وسیله اسرار تجاری به نحوی حقوق طراح را مورد حمایت قرار داد، اما حقوق اسرار تجاری ابزار کارآمدی برای حمایت از طرح های کارکردی محسوب نمی شود؛ زیرا به طور معمول، همانند سازی یک طرح صنعتی پس از علنی شدن آن- برخلاف اختراعات – امر دشواری نیست و این موضوع لطمه جدی به حقوق طراح می زند. از این رو، بهتر است در صورت امکان، با ثبت آن به عنوان نوعی اختراع و به تعبیر دقیق تر یک مدل مصرفی و یا استناد به حمایت های خوکار کپی رایت، از این آفرینه فکری حمایت کرد.

    قانون رقابت عادلانه

در برخی دیگر از کشورها، طرح ها غالباَ در چارچوب قانون رقابت عادلانه مورد حمایت قرار می گیرند. بنابراین در ااین کشورها طرح ها در مقابل فعالیت های رقابتی ناعادلانه به ویژه در صورتی که تقلید و کپی برداری آشکار و یا طرح فاقد ابتکار باشد و یا در صورتی که طرح موجب گمراهی و فریب باشد مورد حمایت قانونگذار قرار می گیرد. به عبارت دیگر در این نظام حمایتی که رقابت منصفانه را در بازار تضمین می کند طراحی که طرح او مورد نقض قرار گرفته و در نتیجه این نقض، او از شرکت منصفانه در بازار محروم شده است، می تواند علیه ناقض حق در مراجع ذیصلاح طرح دعوی و احقاق حق نماید. البته حمایت از طرح ها در این قالب اشکالات و مضار خاص خود را دارد. به عنوان نمونه حمایتی به ویژه نظام خاص و کپی رایت خیلی ضعیف است، و همچنین در این نظام در مقایسه با نظام های دیگر حمایتی اثبات نقض به مراتب مشکل تر خواهد بود.

بنابرماده 2 قانون شرکت های تعاونی ( ق. ش. ت) ، شرکت تعاونی شرکتی است متشکل از اشخاص حقیقی و یا حقوقی که به منظور رفع نیازمندی های مشترک و بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی شرکاء از طریق خودیاری و کمک متقابل و همکاری آنان و تشویق به پس انداز تشکیل می شود.
اعضا شرکت تعاونی، ممکن است اشخاص حقیقی یا حقوقی باشند. حداقل تعداد اعضا هفت نفر است و مسئولیت اعضا محدود به میزان سهامی است که از سرمایه شرکت خریداری یا تعهد نموده است. سرمایه شرکت نامحدود و سهام آن بانام است. نقل و انتقال سهام به غیرعضو مجاز نیست. شرط عضویت در شرکت تعاونی، خرید و پرداخت تمام بهای لااقل یک سهم می باشد. در این شرکت باید کلمه " تعاونی " قید شود.
ارکان شرکت تعاونی یعنی ارکانی که در پیشبرد فعالیت ها و اهداف شرکت های تعاونی در کنار یکدیگر قرار می گیرند و موجب می گردد که شرکت تعاونی به نحو مطلوب تصمیم گیری ، اداره و نظارت گردد که مطابق ماده 29 قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ارکان شرکت های تعاونی را به سه مورد تقسیم نموده است :
1- مجمع عمومی
2- هیات مدیره
3- بازرس یا بازرسان
همان طور که می دانیم ، اشخاص از تاسیس شرکت تعاونی، به دنبال کسب نفع و سودآوری برای اعضاء نیستند ، بلکه به دنبال همکاری و تعاون در جهت کاهش هزینه ها و جلوگیری از مضرات احتمالی اند.

برای انجام و اعمال نظارت بر حسن اجرای قوانین و مقررات مربوطه به تعاونی های مختلفه و حمایت و پشتیبانی از بخش تعاونی وزارت تعاون تشکیل گردیده که به چند نمونه از وظایف آن اشاره می شود :
1- ایجاد تسهیلات لازم جهت توسعه فعالیت تعاونی ها در امور تولید
2- جلوگیری از فعالیت اشخاص حقیقی یا حقوقی که بخواهند از نام یا عنوان تعاونی سوء استفاده نمایند.
3- حسابرسی از تعاونی ها در صورت تقاضا و شکایت اعضاء در حدود امکانات
4- فراهم آوردن تسهیلات لازم در جهت دستیابی تعاونی ها به مواد اولیه و وسایل و کالاهای مورد نیاز.
5- مشارکت در تهیه و تدوین مقررات صادرات و واردات کشور
6- راهنمایی مسئولان تعاونی ها در امور حقوقی، مالی – اداری و هدایت آن ها در جهت استفاده از روش ها و سیستم های بهتر
7- فراهم آوردن تسهیلات لازم برای تهیه طرح، ایجاد ، توسعه ، بازسازی ، نوسازی، واحدهای تعاونی و نظارت بر امور آن ها
8- تامین شرایط و فراهم آوردن امکانات برای سرمایه گذاری بخش تعاونی جهت ایجاد تعاونی ها با اولویت تعاونی های تولید
9- تنظیم برنامه و تعیین نحوه کمک های اعتباری در حدود مقررات و اختیارات از طریق بانک ها و موسسات اعتباری و کمک های دولتی به تعاونی ها
10- انجام معاملات لازم و ارائه خدمات مورد نیاز بخش تعاونی
11- کمک به شرکت ها و اتحادیه های تعاونی در ارائه خدمات حقوقی، مالی، حسابداری و حسابرسی و دیگر خدمات مورد نیاز و سایر اقدامات لازم

  معرفی طرح صنعتی و کپی رایت

طرح صنعتی چیست ؟
در فرهنگ لغت فارسی، طرح به معنای تقشه، نقاشی، صورت ، پیکر آمده است. کلمه صنعتی نیز در لغت فارسی به معنای منسوب به صنعت و امور صنعتی و مربوطبه ساخت یا فابریک استعمال شده است.
طرح صنعتی به جنبه های زیبا شناختی و شکل ظاهری یک محصول اعم از محصولات و فرآورده های صنعتی و یا صنایع دستی مرتبط می باشد و عامل مهم برای جذب مشتریان است ، به طوری که می توان گفت این جذابیت بصری یکی از مولفه های اساسی است که بر تصمیم مشتریان برای انتخاب یک محصول و ترجیح دادن آن بر محصولات و فرآورده های دیگر تاثیرگذار می باشد.
طرح صنعتی با ایجاد تفاوت در شکل و ظاهر کالا، موجب تفاوت کالاهای بنگاه ها می گردد و در نتیجه از ابزارهای بسیار مهم در تدوین استراتژی برندینگ و بازاریابی می باشد و با ایجاد بازارهای جدید، باعث اقتدار و ارزش برند بنگاه ها نیز می گردد.
کپی رایت :
کپی رایت یا حق تکثیر مالکیت معنوی یک کالا توسط سازنده آن کالا است. قانون کپی رایت به سازندگان اصلی یک ایده، هنر و . این حق منحصر به فرد را می دهد تا آن را برای زمان مشخصی توسعه دهند و آن کالای دارای کپی رایت دامنه و وسعت عمومی پیدا می کند.


آثاری هستند که می توانند هم در قالب کپی رایت و هم طرح صنعتی مورد حمایت قرار گیرند. بر اساس قانون اتحادیه اروپا یک طرحی که به موجب مقررات طرح صنعتی جامعه اروپا مورد حمایت قرار می گیرد هم چنین می تواند واجد شرایط برای حمایت به موجب قانون کپی رایت کشورهای عضو از تاریخی که طرح خلق یا به هر طریق دیگر مستقر شده باشد، باشد. شرایط اعطای این حمایت و دامنه آن از جمله سطح اصالت لازم را هر کشور عضو تعیین خواهد نمود.
این موضوع می تواند مشکلاتی را در پی داشته باشد؛ زیرا به عنوان مثال طرح مربوط به بدنه اتومبیل می تواند به موجب قوانین کپی رایت برای مدت حداقل 50 تا 70 سال مورد حمایت قرار گیرد و این مطلبی است که قوانین ملی خیلی از کشورها آن را مورد قبول قرار نداده اند و مقررات ویژه ای را در خصوص آن تدوین کرده اند.
قانون سنگاپور مقرر می دارد که ساخت هر شی ء سه بعدی مفید نقض یک اثر هنری مشمول کپی رایت نیست به شرط اینکه زمانیکه آن شی ء مفید ساخته یا تکثیر می شود آن اثر هنری در تاریخی قبل از ساخت یا تکثیر آن شیء در صنعتی کاربرد یافته باشد. زمانی کاربرد صنعتی یافتن یک اثر هنری تحقق می شود که برای مثال بیش از پنجاه مورد از آن اثر سه بعدی برای فروش و یا اجاره تکثیر شده باشد و مراد از یک شی ء مفید آن است که دارای یک کاربرد انتفاعی و فایده بخشی ذاتی باشد که مراد از آن فقط ارائه ظاهر آن شی ء و یا ارائه و انتقال اطلاعات نباشد.
قانون کپی رایت کشور آفریقای جنوبی مقرر می دارد که حق مولف ( کپی رایت ) در یک اثر هنری که از آن تکثیر های سه بعدی انجام و خواه در داخل و یا در خارج از کشور توسط مالک حق و یا با رضایت او در اختیار عموم قرار داده شده باشد، نقض شده تلقی نمی شود، چنانچه شخصی بدون رضایت مالک حق آن اثر سه بعدی از قبل تکثیر شده و یا اجازه اقتباس از تکثیرها داده شده از طرف مالک را بسازد و یا در اختیار عموم قرار دهد مشروط بر اینکه این تکثیرها توسط شخص اخیر عمدتاَ به خاطر مقاصد و اهداف فایده رسانی صورت گرفته و به وسیله یک فرآیند صنعتی ساخته شده باشد.
در مجموعه قوانین و مقررات داخلی ایران در اینکه تا چه حد می توان طرح های سه بعدی مورد حمایت به موجب قانون کپی رایت را به عنون طرح صنعتی مورد استفاده قرار داد، مقرره ای نیامده است و با توجه به اهمیت موضوع تعیین تکلیف در خصوص مورد، در مجموعه قوانین و مقررات مربوط به حق مولف یا طرح صنعتی ضروری به نظر می رسد.

یکی از اقدامات اساسی در راستای انجام امور تجاری، تولیدی، خدماتی و ثبت شرکت است. ثبت شرکت قرادادی تجاری است که گاه بین افراد حقیقی )مردم عادی ( و حقوقی )شرکت ها ( بسته می شود تا بنا بر آن سرمایه ، توانایی یا روابط  خود را  در چهار چوب قوانین برای کسب منفعت به شراکت بگذارند که قوانین حاکم بر ثبت شرکتها تعیین کننده چگونگی این روابط می باشد.
به موجب قانون هرگونه شرکتی که تصمیم به تشکیل و فعالیت را دارد حتماَ می بایست ضمن فراهم نمودن مدارک مورد نیاز، تمامی مراحل ثبت شرکت را طی کند وگرنه به رسمیت شناخته نمی شود و فعالیت آن غیرقانونی می باشد و به جزای نقدی و انحلال شرکت و ممنوعیت از فعالیت محکوم خواهد شد.


    ثبت شرکت در گلستان

قانون تجارت ایران در ماده 20، شرکت های تجاری را بر 7 قسم و به شرح ذیل احصاء نموده است :
1.شرکت های سهامی ( به موجب ماده 4 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 24/12/1347 شرکت سهامی به دو نوع شرکت سهامی عام و خاص تقسیم می شود.)
2.شرکت تضامنی
3.شرکت با مسئولیت محدود
4.شرکت مختلط غیر سهامی
5.شرکت مختلط سهامی
6.شرکت نسبی
7.شرکت تعاونی تولید و مصرف
قابل توجه است،  در لایحه اصلاح قانون تجارت ( مصوب 1384 هیات وزیران ) از هفت نوع شرکت تجاری پیش بینی شده در قانون تجارت ، شرکت های مختلط غیرسهامی، مختلط سهامی و نسبی حذف شده اند ، و لذا چهار نوع شرکت تجاری یعنی سهامی، با مسئولیت محدود ، تضامنی و تعاونی فقط به رسمیت شناخته شده اند.
ثبت شرکت مستم اقدامات ذیل است :
- تهیه و تکمیل فرم درخواست ثبت شرکت شامل اطلاعات اساسی نظیر نام ، نوع فعالیت ، مرکز اصلی ، تابعیت ، میزان سرمایه و .
- تهیه ، تدوین ، امضاء و تسلیم اساسنامه و شرکتنامه به مرجع ثبت
- صورتجلسه مجمع عمومی که توسط اعضاء امضا شده باشد.
- تسلیم رسید بانکی در خصوص سپرده شرکت در شرف تاسیس
- تسلیم فهرست سرمایه غیرنقدی ( با قید زمان تعهد )
- خلاصه مفاد شرکتنامه باید ظرف مدت یک ماه در رومه رسمی کشور و یک رومه کثیرالانتشار مرکز اصلی شرکت ( به هزینه شرکت ) درج و منتشر شود.
چند نکته :
1- در قوانین ایران، حداقل تعداد سهامداران برای ثبت شرکت 2 نفر و در شرکت های سهامی خاص 3 نفر و حداقل سرمایه جهت ثبت شرکت یک میلیون ریال است .
2- حداقل سن برای ثبت شرکت 18 سال است . البته این نیز قابل ذکر است که در شرکت های سهامی خاص فردیکه به سن قانونی نرسیده می تواند در شرکت حضور یابد و بدون عضویت در هیات مدیره شرکت و فقط به عنوان سهامدار در شرکت عضو باشد.
3- چنانچه موضوع فعالیت شما نیاز به اخذ مجوز داشته باشد می بایست قبل از اقدام به ثبت، نسبت به اخذ مجوز لازم از مراجع ذیصلاح اقدام به عمل آورید. البته همه فعالیت ها نیاز به مجوز ندارند.
4- اوراق تقاضانامه و شرکتنامه به دلیل بهادار بودن صرفاَ می بایست از محل اداره ثبت شرکت ها تهیه گردند. همچنین فرم اظهارنامه ، اساسنامه ، صورتجلسه  نیز در اداره ثبت شرکت ها موجود است.

    ثبت موسسات غیرتجاری در گلستان

سازمان ها و موسسات غیرتجاری جزء اشخاص حقوقی حقوق خصوصی به شمار می روند. این اشخاص دارای اهداف و مقاصد غیرتجاری می باشند . ماده 584 قانون تجارت این ها را اینگونه  تعریف کرده که کلیه تشکیلات و موسساتی است که برای مقاصد غیرتجاری از قبیل امور علمی یا ادبی یا خیریه و امثال آن تشکیل می شود اعم از اینکه موسس و تشکیل دهندگان قصد انتفاع داشته یا نداشته باشند. با توجه به این ماده ملاک تشخیص این اشخاص از شرکت های تجاری را نباید قصد انتفاع بدانیم بلکه این موضوعات فعالیت این اشخاص می باشد که آن ها را از شرکت های تجاری متمایز می سازد.
در نتیجه کلیه موسسات و سازمان هایی که به منظور اهداف غیرتجاری تشکیل می شوند و جزء دستگاه های دولتی نباشند، سازمان یا موسسه غیرتجاری می باشد.
موسسات غیر تجاری به دو قسمت تقسیم می شوند:
الف) موسساتی که هدفش جلب منافع و تقسیم آن بین اعضاء خود نباشد.اینگونه موسسات اصطلاحاَ موسسات غیر انتفاعی نامیده می شوند.موسسات خیریه و انجمن های اسلامی و تخصصی و احزاب و صندوق های قرض الحسنه و گروه های ی را می توان از موسسات غیر انتفاعی دانست.
ب) موسساتی که هدفش جلب منافع مادی و تقسیم منافع مزبور بین اعضاء خود یا غیر باشد مانند کانون های فنی و حقوقی و موسساتی که هدفشان ارائه خدمات شهری از قبیل نظافت و فضای سبز است.
علاقه مندان به ثبت تشکیلات و موسسات فوق نباید کمتر از دو نفر باشند و قید سرمایه به هر میزان مجاز است. این اشخاص در اقدامات اولیه باید اظهارنامه ی ثبت تشکیلات و موسسات غیرانتفاعی را در دو نسخه به زبان فارسی تنظیم نمایند.
آیا ثبت موسسه غیرتجاری نیاز به اخذ مجوز دارد ؟
در این رابطه توجه به نکات ذیل حائز اهمیت است :
1) در موسسات غیر تجاری که هدفشان جلب منافع مادی است موسسین باید پس از به ثبت رساندن موسسه نسبت به اخذ مجوز فعالیت اقدام کنند.
2) در موسسات غیر تجاری که هدفشان غیر انتفاعی است می بایستی هنگام درخواست ثبت توسط اداره ثبت شرکت ها مراتب از اداره کل اطلاعات نیروی انتظامی استعلام شود و پس از وصول پاسخ مثبت ، نسبت به ثبت اقدام خواهد شد.

ماده 94 قانون تجارت شرکت بامسئولیت محدود را چنین تعریف کرده است :
" شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون این که سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد، فقط تا میزان سرمایه ی خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است ".
شرکت بامسئولیت محدود شرکتی است که حداقل با دو نفر علاقمند به تاسیس شرکت که قصد آن ها انجام امور تجاری باشد پس از طی تشریفات تشکیل می گردد. از آن پس آورده های آن ها سرمایه شرکت تلقی می گردد که این سرمایه به صورت سهام یا قطعات سهام نمی باشد و مسئولیت شرکاء تا میزان سرمایه آن ها در شرکت است و نسبت به قروض مازاد بر سهم الشرکه خود مسئولیتی ندارند.
شرکت بامسئولیت محدود برخلاف شرکت های سهامی از همه ارکان سه گانه سازمان کامل شرکت تجاری بهره مند است تا جایی که نهاد اداره شرکت بامسئولیت محدود به یک مدیر یا مرکب از چند عضو در قالب هیات مدیره انجام وظیفه می نماید.

    مجامع عمومی شرکت بامسئولیت محدود

شرکت بامسئولیت محدود می تواند مجمع عمومی عادی و فوق العاده داشته باشد. در مورد تصمیمات راجع به شرکت، قانون دو قسم اکثریت رای را پیش بینی نموده است. یکی اکثریت در مورد سرمایه و دیگری در مورد اکثریت عددی تعداد شرکاء است.
1- اکثریت در مجمع عمومی با حضور دارندگان حداقل نصف سرمایه ایجاد می شود و اگر در جلسه اول اکثریت حاصل نشد، در مرحله بعد، اکثریت با حضور نصف عده شرکاء خواهد بود، اگرچه نصف سرمایه را هم نداشته باشند. ولی اگر اساسنامه غیر از این ترتیبی پیش بینی کرده باشد، اساسنامه معتبر است. این موضوع در ماده ( 106) قانون تجارت اشاره شده است. همچنین در ماده ( 107 ) قانون تجارت چنین مقرر می دارد که : " هر یک از شرکاء به نسبت سهمی که در شرکت دارند دارای رای خواهند بود؛ مگر این که اساسنامه ترتیب دیگری مقرر داشته باشد ". منظور از سهم همان حصه و مقدار سرمایه ای است که هر یک در شرکت دارند. البته روابط بین شرکاء تابع اساسنامه است. اگر در اساسنامه راجع به تقسیم نفع و ضرر، مقررات خاصی نباشد؛ تقسیم مزبور به نسبت سرمایه شرکاء به عمل خواهد آمد.
2- اما اکثریت در مجمع عمومی فوق العاده برای تغییر اساسنامه اعم از جزئی و کلی باید بدین ترتیب انجام شود که دارندگان سه ربع سرمایه رای بدهند و در عین حال اکثریت عددی هم داشته باشند؛ مگر این که در اساسنامه اکثریت دیگری مقرر شده باشد. این نوع اکثریت امکان دارد در اغلب موارد حاصل نشود مثلاَ :
یک نفر 75% و دو نفر دیگر هر کدام 10% و 15 % از سرمایه شرکت را دارند. در این صورت نفر اول اکثریت سه ربع سرمایه را دارد ولی اکثریت عددی را در برابر دو نفر دیگر ندارد و نفر دوم و سوم هر یک به تنهایی نه اکثریت سرمایه ای را دارند و نه اکثریت عددی را و اگر با هم باشند اکثریت عددی دارند ولی اکثریت سرمایه را ندارند.
اگر یک شرکت چنین وضعی داشته باشد و دارنده سه ربع سرمایه بخواهد اساسنامه را تغییر دهد؛ ولی دو نفر دیگر حاضر نباشند ، طبق اصول قانون تجارت این امر امکان پذیر نیست.
ولی معمولاَ در این گونه موارد در شرکت های سرمایه ای، آن که سرمایه بیشتر و اکثریت سرمایه را در اختیار دارد؛ تصمیم می گیرد و سایر شرکاء هم برای این که شرکت منحل نشود؛ بالاجبار تسلیم می شوند. چنان که در انحلال شرکت بامسئولیت محدود اشاره می شود. مثلاَ در صورتی که عده ای از شرکاء که بیش از نصف سهم الشرکه را دارند، رای به انحلال بدهند.
در مورد رای و اختیارات شرکاء باید گفت که در موارد ذیل با هیچ اکثریتی نمی تواند اتخاذ تصمیم نمایند :
1- در مورد تغییر تابعیت شرکت
2- در مورد اجبار شرکاء به افزایش سهم الشرکه

• آشنایی با بجنورد:

بجنورد، مرکز استان خراسان شمالی می باشد، این شهر در ناحیه شمال شرقی ایران واقع شده است، جمعیت شهر بجنورد 228,931نفر درآمار سرشماری سال 1395 بوده است. این استان از نظر موقعیت جغرافیایی، از شمال با ترکمنستان، از شرق و جنوب با استان خراسان رضوی، از جنوب غربی با استان سمنان و از غرب با استان گلستان هم مرز است.
پیشینه و سابقه تاریخی بجنورد بر اساس پژوهش‌های باستانی و مطالعات اسناد و مدارک تاریخی به استناد کشفیاتی که ازغارها و تپه های باستانی به دست آمده به ۵ هزار سال پیش می‌رسد. این استان از فرهنگ غنی و خاصی برخوردار است و آن هم به این دلیل که اقوام مختلف با فرهنگ های متفاوت به بهترین شکل در کنار هم زندگی می کنند از جمله به اقوام کرد، ترکمن، فارس، تات و بلوچ می توان اشاره کرد.
صنایع دستی معروف این شهر که روایتگر اقوام ساکن در این استان است می توان از مواردی چون بافته های داری، چاروق، البسه محلی، نمد مالی، نساجی سنتی و. نام برد که هویت تاریخی و فرهنگ آن ها را بیان می کند.
این شهر با وجود مساحت کمی که دارد جاذبه های گردشگری بسیار خاص و زیبایی اعم از طبیعی و تاریخی در خود جای داده است که می توان به گردشگاه بابا امان، گردشگاه بش قارداش، عمارت مفخم، عمارت آیینه خانه مفخم و. اشاره نمود.
موقعیت جغرافیایی و شرایط اقلیمی متنوع در شهرستان بجنورد، زمینه مساعدی را جهت انجام امور کشاورزی و دامپروری برای اهالی این شهر به وجود آورده است. وجود رودخانه دایمی اترک، چشمه ها و منابع آب فراوان دیگر عوامل موثری در رونق کشاورزی و دامپروری منطقه است. کشاورزی از اصلی ترین فعالیت اقتصادی استان به شمار می آید که به دو گونه سنتی و نیمه صنعتی رواج دارد. در بخش محصولات کشاورزی آن می توان به پنبه، گندم، جو، زیره، حبوبات، سبزیجات، گیاهان صنعتی، علوفه و در بخش محصولات باغی می توان به آلو، گیلاس، آلبالو، انگور و سیب اشاره نمود. فعالیت مردم در این استان فقط محدود به کشاورزی و دامپروری نمی باشد بلکه وجود مجتمع ها و صنایع دیگر نظیر: مجتمع پتروشیمی، کارخانه سیمان و کارخانه های پلاستیک بجنورد، و غیره بر زندگی مردم تاثیر بسزایی دارد.

• ثبت شرکت در بجنورد:

انواع شرکت هایی که میتوان در بجنورد به ثبت رساند، به این شرح می باشند :
(شرکت سهامی خاص، شرکت با مسئولیت محدود، شرکت تضامنی، شرکت مختلط سهامی، شرکت مختلط غیر سهامی، شرکت نسبی، شرکت تعاونی ) که از این میان، شرکت های سهامی خاص و با مسئولیت محدود با استقبال بیشتری نسبت به سایر شرکت ها روبرو هستند.درادامه به تعریف مختصری راجع به شرکت های هفت گانه می پردازیم.

• شرکت سهامی :

شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آنهاست.

• شرکت با مسئولیت محدود :

شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت هستند.

• شرکت تضامنی :

شرکتی است که تحت اسم مخصوص برای امور تجارتی بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود.اگر دارایی شرکت برای تأدیه تمام قروض کافی نباشد هر یک از شرکاء مسئول پرداخت تمام قروض شرکت است. هر قراردادی که بین شرکاء بر خلاف این ترتیب داده شده باشد در مقابل اشخاص ثالث کان لم یکن است.

• شرکت مختلط سهامی :

شرکتی است که تحت نام مخصوصی بین عده ای شرکای سهامی و یک یا چند نفر شریک ضامن تشکیل می شود. شرکاء سهامی کسانی هستند که سرمایه آن ها به صورت سهام یا قطعات سهام متساوی القیمت درآمده و مسئولیت آنها تا میزان همان سرمایه است که در شرکت دارند. شریک ضامن کسی است که سرمایه او به سهام در نیامده و مسئول کلیه قروضی است که ممکن است علاوه بر دارائی شرکت پیدا شود.

• شرکت مختلط غیر سهامی :

شرکتی است که برای امور تجارتی تحت اسم تجارتی مخصوص بین یک یا چند نفر شریک ضامن و یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود بدون انتشار سهام تشکیل می شود. شریک ضامن مسئول کلیه قروضی است که ممکن است علاوه بر دارایی شرکت پیدا شود.
شرکت نسبی : شرکتی است که برای امور تجارتی تحت اسم مخصوص بین دو یا چند نفر تشکیل و مسئولیت هر یک از شرکاء به نسبت سرمایه ای است که در شرکت گذاشته است.

• شرکت تعاونی :

مشارکتی است که عده ای از افرادی که صنف یا تناسبی مشابه دارند مثلا خویشاوند، دوست، همسایه یا همشهری هستند برای دستیابی به منافع مشترک گرد هم می آیند و در حقیقت به هم کمک می کنند و برای تهیه مسکن یا خرید مایحتاج یا کسب اعتبار و وام، تعاونی درست می کنند، سرمایه معینی را در میان می گذارند و دسته جمعی مشکل را حل می نمایند؛ درواقع اعضای شرکت در کناریکدیگر،جمعیتی کوچک را پدید می آورند.

• شرایط لازم جهت ثبت شرکت سهامی خاص در بجنورد :

    پرداخت نقدی حداقل 35% از سرمایه به صورت نقدی
    حداقل میزان سرمایه یک میلیون ریال
    حداقل وجود 3 نفر عضو

• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت سهامی خاص دربجنورد :

    تصویر برابر اصل شده شناسنامه کلیه سهامداران و بازرسین.
    ارائه گواهی پرداخت حداقل 35 درصد از سرمایه شرکت.
    اصل گواهی عدم سوء پیشینه کیفری تهیه شده از مراکز پلیس + 10.
    دونسخه اظهارنامه تکمیل شده شرکت سهامی خاص و امضاء ذیل آن توسط سهامداران.
    دو جلد اساسنامه شرکت سهامی خاص و امضاء ذیل تمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران.
    دونسخه صورتجلسه مجمع عمومی مؤسسین که به امضاء سهامداران و بازرسین رسیده باشد.
    دوبرگ صورتجلسه هیأت مدیره که به امضاء مدیران منتخب رسیده باشد.
    اخذ مجوز در صورت نیاز به صدور مجوز.

• شرایط لازم جهت ثبت شرکت با مسئولیت محدود در بجنورد:

    حداقل سرمایه مبلغ 100,000 تومان .
    وجود حداقل 2 نفر عضو.
    تعهد به پرداخت کل سرمایه به طور نقدی.

• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود در بجنورد:

    2 برگ تقاضانامه.
    2 نسخه صورتجلسه مجمع عمومی مؤسسین.
    2جلد اساسنامه وامضای ذیل صفحات آن توسط سهامداران.
    گواهی عدم سوء پیشینه کیفری.
    تصویر کارت ملی و شناسنامه شرکاء و مدیران.
    اخذ و ارائه مجوز در صورت نیاز بنا به اعلام کارشناس اداره ثبت شرکت ها.
    مراحل ثبت شرکت در بجنورد :

ثبت شرکت دارای روند حقوقی و قانونی خاصی است. در ذیل به بررسی این مراحل می پردازیم.

- مراجعه به سامانه اداره ثبت شرکت ها و تکمیل فرم ثبت نام
- اعلام تاییدیه نام شرکت در سامانه
- ارسال مدارک از طریق اداره پست به صورت سفارشی جهت انجام ثبت شرکت در بجنورد
- درج بارکد پستی در سامانه
- بررسی مدارک توسط کارشناسان اداره ثبت بجنورد 
- صدور آگهی تاسیس شرکت در صورت موافقت اداره ثبت و عدم ایراد در مدارک ارسالی
- تخصیص شماره ثبت و شناسه ملی برای درخواست ثبت شرکت در بجنورد
- ارسال آگهی جهت انتشار در رومه رسمی کشور

با توجه به ماده 20 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری، هرگونه ترکیب خطوط یا رنگ ها و هرگونه شکل سه بعدی یا خطوط رنگ ها و یا بدون آن، به گونه که ترکیب یا شکل یک فرآورده صنعتی یا محصولی از صنایع دستی را تغییر دهد، طرح صنعتی است. یکی از شرایط مهم برای ثبت طرح های طرح های صنعتی این است که طرح مورد درخواست ثبت جدید یا واجد تازگی باشد و به طور خلاصه طرحی جدید محسوب می شود که قبل از تاریخ تقدیم اظهارنامه یا قبل از حق تقدم اظهارنامه برای ثبت، برای عموم افشاء نشده باشد. در ادامه به توضیح بیشتر راجع به این مطلب می پردازیم.

    همانند نبودن طرح با طرح های قبلی ثبت شده

چنانچه طرح مورد درخواست ثبت، همانند طرح های ثبت شده قبلی باشد واجد شرط تازگی نبوده و قابل ثبت نمی باشد. برای احراز اینکه طرح مورد درخواست ثبت همانند طرح های ثبت شده قبلی است و به طور خلاصه برای احراز اینکه طرح مورد درخواست متفاوت با طرح های قبلی است، اخذ نظریه کاربر آگاه ضرورت دارد. کاربر آگاه برای احراز اینکه طرح مورد درخواست همانند طرح های موجود است یا خیر باید سوابق ثبتی و همچنین کالای متضمن طرح را ملاحظه و دقیقاَ مشخص نماید که با توجه به ویژگی هایی که برای طرح مورد درخواست ثبت تعریف شده است آیا طرح مورد نظر همانند طرح های موجود است یا خیر. به عنوان مثال امکان دارد که طرح مورد درخواست ثبت با توجه به ویژگی هایی که برای آن تعریف شده است، صرفاَ از حیث شکل و ساختار موجب تغییر در محصول شده باشد نه از حیث تزیینات .بنابراین در این مورد باید دید که آیا طرح های مشابه نیز از حیث ساختار و شکل دارای ویژگی منحصر به فرد هستند یا خیر. بنابراین امکان دارد که طرح مورد درخواست ثبت صرفاَ از حیث شکل و ساختار منحصر به فرد باشد و باید این طرح با طرح های قبلی صرفاَ از این حیث مورد مقایسه قرار گیرد. خلاصه اینکه اگر طرح مورد درخواست ثبت از حیث شکل و ساختار دارای ویژگی منحصر به فرد باشد لیکن طرح های موجود از نظر تزیینات در این جا دو طرح عین یا مشابه نیستند ولو اینکه در یک کالا متبلور شده باشند. نکته دیگری که باید به آن توجه کرد موضوع استقلال طرح از کالاهایی است که در آن تبلور یافته است. ممکن است دو طرح مشابه و عین تلقی گردند ولو اینکه در دو کالای متفاوت به کار رفته باشند.
نکته دیگری که باید به آن توجه کرد، این است که امکان دارد طرح مورد درخواست ثبت دارای ویژگی هایی باشد که در قالب های مختلف قابل حمایت است. به عنوان مقال اگر طرح علاوه بر ویژگی منحصر به فرد از حیث تزیینات یا شکل و ساختار، دارای کاربردهای فنی هم باشد که در قالب مدل اشیاء مفید قابل حمایت باشد در مقام مقایسه با طرح های موجود قرار گیرند نه از حیث ویژگی کاربردی یا فنی، عکس مراتب فوق نیز می تواند قابل بحث باشد، بدین توضیح که اگر ویژگی کارکردی طرح مورد درخواست مورد نظر باشد، باید آن را صرفاَ با طرح هایی که ویژگی کارکردی دارند مورد مقایسه قرار داد نه از حیث شکل و ساختار و تزیینات.
در قوانین ملی و منطقه ای مربوط به طرح های صنعتی نیز به این شرط اشاره شده است. به عنوان مثال در بند ( 2 ) ماده 120 قانون حق مولف مصر به این شرط اشاره و در آن آمده است که یک طرح طمانی جدید تلقی می گردد که با طرح صنعتی دیگری که در همان کالا یا کالای دیگری به کار رفته، تفاوت ظاهری اساسی داشته باشد.
همین مقرره در بند ( 4 ) ماده 1 قانون 1949 انگلیس و بند ( 1 ) ماده 2 قانون نمونه سازمان جهانی مالکیت معنوی در حمایت از طرح های صنعتی مورد اشاره قرار گرفته است.
در قانون مصوب 1386 ایران نیز یکی از شرایط ماهوی برای ثبت و حمایت از طرح های صنعتی این است که طرح مورد درخواست ثبت جدید باشد.
بر اساس ماده 21 قانون یاد شده، چنانچه طرح قبل از تاریخ تسلیم اظهارنامه یا برحسب مورد قبل از حق تقدم اظهارنامه برای ثبت، به هر نحو مورد استفاده قرار گرفته و افشاء شده باشد قابل ثبت نیست.
با توجه به مراتب فوق روشن است که اگر طرح مورد درخواست ثبت، قبلاَ ثبت و افشاء شده باشد، واجد شرط تازگی  و جدید بودن نبوده و قابل ثبت و حمایت نمی باشد.
البته با توجه به قسمت اخیر ماده یاد شده، به ویژه عبارت " در هیچ نقطه از جهان " روشن است که احراز این شرط نیازمند یک بانک اطلاعاتی شامل سابقه ثبت کلیه طرح های صنعتی دنیاست که به نظر در وضعیت فعلی احراز این شرط برای کارشناسان داخلی مشکل یا غیرممکن است.
در خاتمه، ذکر نکات ذیل ضروری به نظر می رسد :
1- همانطور که گفتیم با توجه به ماده 21 قانون مصوب 1386 و ماده 84 آیین نامه مصوب 1387 رئیس قوه قضاییه، طرح مورد درخواست ثبت نباید همانند با طرح های قبلی ثبت شده باشد. بنابراین مشابهت طرح مورد درخواست ثبت با طرح های قبلی نباید خللی به شرط " جدید بودن " طرح وارد کند.
2- در رابطه با همانندی هم این نکته قابل ذکر است که منظور قانون گذار ظاهراَ همانندی کامل است، بنابراین متفاوت بودن طرح مورد درخواست ثبت با طرح های قبلی ولو اینکه جزیی باشد کافی است که خللی به شرط جدید بودن طرح وارد نکند. البته این استنباط از ماده منجر به تضییع حقوق طراحان می گردد و تنها تفاوت چشم گیر یا تفاوت ظاهری اساسی است که باید در تشخیص و احراز همانندی دو طرح مورد توجه قرار گیرد. تعریف طرح در ماده 21 قانون مصوب 1386 و اینکه طرح باید موجب تغییر ترکیب یا شکل کالا شود، استنباط فوق را تقویت می کند.
3- در برخی از نظام های ملی تعریف جدید بودن به نحوی است که علاوه بر طرح های همانند طرح های مشابه را هم در برمی گیرد؛ بدین توضیح که طرح صنعتی جدید طراحی است که قبل از تسلیم اظهارنامه و یا قبل از تاریخ ادعای حق تقدم، همانند یا مشابه آن به عموم عرضه نشده باشد. بدیهی است که ارائه تعریف جدید به نحو فوق باعث می شود که حمایت بیشتری از طراح به عمل آید و طرح مورد درخواست ثبت چنانچه عین یا مشابه طرح های موجود باشد قابل ثبت نباشد.

شرایط انتخاب مدیران را می توان به دو گروه شرایط ایجابی و شرایط سلبی دسته بندی نمود. منظور از شرایط سلبی ، ممنوعیت هایی است که برای انتخاب شدن اشخاص به عنوان هیئت مدیره در مقررات قانونی گوناگون پیش بینی شده است. شماری از این ممنوعیت ها، به صورت عام برای همه کسانی که به موجب قانون و رای مراجع قضایی از برخی حقوق اجتماعی محروم گردیده اند، پیش بینی شده است. بخش دیگری از ممنوعیت های حاکم در این رابطه، به اعتبار حرفه و سمت اشخاص مورد پیش بینی قرار گرفته، و لذا بر اشخاص معین باز می گردد. نکته شایان توجه آنکه ، ممنوعیت ها عمدتاَ در لایحه اصلاحی قانون تجارت 1347 و برخی نیز در دیگر قوانین یافت می شود.
لازم به یادآوری می داند که برخی شرایط سلبی مانند جنون در واقع جنبه مثبت شرط ایجابی وجود عقل است. با این حال با توجه به شیوه اشاره قانون گذار در قوانین مربوطه، در ذیل عنوان شرایط سلبی آورده شده است.
ماده 111 لایحه اصلاحی قانون تجارت بخشی از این ممنوعیت ها را بدین شرح پیش بینی نموده است :
الف) " محجورین و کسانی که حکم ورشکستگی آن ها صادر شده است ". در مقرره مزبور مشخص نگردیده که آیا این محرومیت و مدت آن باید در حکم ورشکستگی پیش بینی شده باشد. در غیر این صورت آیا شخص ورشکسته برای همیشه از این محرومیت رنج خواهد برد ؟ در این رابطه باید یادآور شد که محرومیت دائمی، نوعی محدودیت آزادی و مغایر با حقوق اولیه افراد محسوب شده و بدون توجیه است. چرا که بسیاری از ورشکستگی ها حاصل نابه سامانی ی- اقتصادی کشور است که به عملکرد تاجر ورشکسته مربوط نمی شود. لذا، منطقی است که در ورشکستگی عادی تا پایان کار تصفیه امور تاجر ورشکسته و اعاده اعتبار، محرومیت مندرج در بند یک بالا را مجری بدانیم. لکن در مورد ورشکستگی به تقصیر و تقلب، دادگاه عموماَ ضمن صدور حکم محکومیت مدت محرومیت را نیز تعیین می کند. در غیر این صورت، باید همان حکم ورشکستگی عادی را در این مورد حاکم به شمار آوریم.
ب) " کسانی که به علت ارتکاب جنایت یا یکی از جنحه های ذیل به موجب حکم قطعی از حقوق اجتماعی کلاَ یا بعضاَ محروم شده باشند در مدت محرومیت : سرقت ، خیانت در امانت ، ی ، جنحه هایی که به موجب قانون در حکم خیانت در امانت یا ی شناخته شده است ، اختلاس، تدلیس، تصرف غیرقانونی در اموال عمومی ". با توجه به تحولات حقوقی در نزدیک به سه دهه اخیر، چه از نقطه نظر مفاهیم حقوقی و چه از حیث کمیت مجازات، و نیز از جهت دسته بندی جرایم، به نظر می رسد اصطلاحات و عبارات به کار رفته در بند 2 نیازمند مطابقت با وضعیت کنونی حقوق ایران است، چرا که :
اولاَ : تقسیم بندی جرایم به جنایت، جنحه و خلاف جای خود را به حدود، قصاص، دیات ، تعزیرات و مجازات های بازدارنده داده است. لذا تطبیق میان این دسته بندی ها در نگاه اول، آسان به نظر نمی رسد. معذلک، با توجه به آنکه مطابق با مقررات حقوق موضوعه کنونی منعکس در قانون مجازات اسلامی، همه مصادیق مذکور در بند 2 بالا ( به جز سرقت حدی ) جرایم تعزیری محسوب می گردند، لذا، هر یک از بزه های مزبور را ناگزیر باید به مصداق مندرج در قانون مجازات اسلامی عطف نمود.
ثانیاَ ، مدت محرومیت در آخر مقرره مورد بحث بدان معناست که اگر محرومیت از حقوق اجتماعی در رای دادگاه قید شده باشد، شخص خاطی در مدت مذکور در رای از حق تصدی به مدیریا شرکت محروم خواهد شد. در غیر این صورت و با توجه به اصل قانونی بودن جرم و مجازات و تفسیر به نفع متهم ، صرف محکومیت شخص به یک یا چند بزه گفته شده در بند 2 ماده 111 لایحه اصلاحی قانون تجارت 1347، موجب محرومیت وی از حقوق اجتماعی نخواهد گردید.
ثالثاَ، با ملاحظه مفاد ماده 62 مکرر قانون مجازات اسلامی، که موارد محرومیت از حقوق اجتماعی را از باب تمثیل مقرر داشته، بنابراین، هیچ گونه برخوردی میان ماده قانونی اخیر و بند 2 ماده 111 متصور نیست.
ضمانت اجرای محرومیت های بالا در تبصره ماده 111 پیش بینی شده که به موجب آن :
" دادگاه شهرستان به تقاضای هر ذی نفع حکم عزل هر مدیری را که برخلاف مفاد این ماده انتخاب شود یا پس از انتخاب مشمول مفاد این ماده گردد صادر خواهد کرد و حکم دادگاه مزبور قطعی خواهد بود ".
رابعاَ ، ممنوعیت دیگر در این رابطه در اصل 141 قانون اساسی پیش بینی گردیده، که طبق آن : " رئیس جمهور ، معاونان رئیس جمهور ، وزیران و کارمندان دولت نمی تواند . ریاست و مدیریت عامل یا عضویت در هیئت مدیره انواع مختلف شرکت های خصوصی جز شرکت های تعاونی ادارات و موسسات . " را عهده دار شوند.
خامساَ ، به علاوه به حکم بند 3 ماده 15 قانون دفاتر رسمی مصوب سال 1354 " عضویت در هیئت مدیره و مدیریت عامل شرکت های تجاری . " " منافی شغل سردفتری و دفتر یار است ".

هیات مدیره ، هیاتی از میان سهامداران شرکت سهامی است که وظیفه اداره شرکت را بر عهده دارند و مدیر عامل، شخصی است که توسط هیات مدیره برای اداره امور جاری شرکت زیر نظر هیات مدیره تعیین می گردد.

    حدود اختیارات اعضاء هیات مدیره و مدیر عامل

- حدود اختیارات اعضاء هیات مدیره : در این خصوص نکات ذیل قابل توجه است :
در شرکت سهامی، اگر معاملات صورت گرفته از سوی مدیران شرکت در راستای موضوع فعالیت های شرکت باشد، دارای کلیه اختیارات لازم برای اداره امور شرکت می باشند و محدود کردن اختیارات مدیران در اساسنامه یا به موجب تصمیمات مجامع عمومی فقط از لحاظ روابط بین مدیران و صاحبان سهام معتبر بوده و در مقابل اشخاص ثالث باطل و کان لم یکن است. ( ماده 118 ل. ا. ق. ت )برای مثال اگر موضوع عملیات یک شرکت سهامی واردات و توزیع لوازم الکترونیکی باشد، و مدیران آن شرکت، فقط حق انعقاد معاملاتی تا سقف 200 میلیون تومان را داشته باشند ولی اقدام به انعقاد معامله ای به ارزش 300 میلیون تومان برای خرید لوازم الکترونیکی بنمایند، گرچه این تعهد بیش از اختیارات مدیران بوده است، اما اشخاصی که با شرکت وارد معامله شده اند، همچنان حق رجوع به شرکت بابت اجرای تعهد 300 میلیونی را دارند و شرکت نمی تواند در برابر آن ها به محدود شدن اختیار مدیران خود استناد کند.
اما اگر اعضاء هیات مدیره اقدام به انعقاد قراردادی نمایند که در راستای فعالیت های شرکت نباشد، برای مثال در شرکتی که موضوع آن واردات و توزیع لوازم الکترونیکی است، اقدام به انعقاد قراردادی به نام شرکت، درباره فروش برنج بنمایند، در این صورت دیگر اشخاص معامله کننده با شرکت، نسبت به مبلغ مابه التفاوت حق رجوع به شرکت را ندارند و باید به خود مدیران امضاء کننده رجوع نمایند، چرا که معامله مزبور کلاَ از موضوع شرکت خارج بوده است.
اگر اعضاء هیات مدیره بیش از سقف اختیاراتشان تعهداتی نموده باشند و طلبکاران بابت آن تعهدات به شرکت مراجعه و طلب خود را از شرکت وصول نمایند، شرکت نیز می تواند به مدیران امضاء کننده آن قراردادها برای جبران خسارات وارده رجوع نماید.
حدود اختیارات مدیر عامل :
مدیر عامل شرکت سهامی، برخلاف اعضاء هیات مدیره این شرکت، صرفاَ در حدود اختیاراتی که توسط هیات مدیره به او تفویض شده است نماینده شرکت محسوب و از طرف شرکت حق امضاء دارد. ( ماده 125 ل. ا. ق .ت ) بنابراین اگر هیات مدیره به مدیر عامل اجازه برای امضاء معاملاتی فقط تا سقف 20 میلیون را داده باشد و او اقدام به امضاء معامله ای به ارزش 30 میلیون نماید، طرف معامله بابت 10 میلیون اضافه نمی تواند به شرکت مراجعه کند و فقط حق رجوع به شخص مدیر عامل مقصر را دارد، چرا که مدیر عامل چنین تعهدی را فراتر از اختیارات خود نموده است.

    مسئولیت مدنی هیات مدیره و مدیر عامل در برابر اشخاص ثالث

مسئولیت مدیر عامل و اعضاء هیات مدیره در برابر اشخاص ثالث ممکن است به یکی از دو صورت ذیل باشد :
1- منفرداَ یا مشترکاَ : اعضاء هیات مدیره و مدیر عامل شرکت در مقابل شرکت و اشخاص ثالث نسبت به تخلف از قانون یا اساسنامه شرکت یا مصوبات مجمع عمومی برحسب مورد منفرداَ یا مشترکاَ مسئول اند و دادگاه حدود مسئولیت هر یک را برای جبران تعیین خواهد نمود. ( ماده 142 ل. ا. ق. ت )
2- منفرداَ یا متضامناَ : در صورتی که شرکت ورشکسته شود یا پس از انحلال معلوم شود که دارایی شرکت برای تادیه دیون آن کافی نیست، دادگاه صلاحیتدار می تواند به تقاضای هر ذینفع هر یک اعضاء هیات مدیره یا مدیر عاملی را که ورشکستگی شرکت یا کافی نبودن دارایی شرکت به نحوی از انحاء معلول تخلفات او بوده است را منفرداَ یا متضامناَ به تادیه آن قسمت از دیونی که تادیه آن از دارایی شرکت ممکن نیست محکوم نماید. ( ماده 143 ل. ا. ق. ت )
سوال :
1- چرا قانونگذار در یک مورد مسئولیت مدیران متخلف در صورتی که متعدد باشند را مشترکاَ دانسته است و در مورد دیگر متضامناَ ؟
به این دلیل که در مورد اول هنوز شرکت منحل نشده است یا اگر منحل شده است، انحلال شرکت ناشی از تقصیر و تخلف مدیران نبوده است، بلکه معلول عوامل دیگری بوده است، از همین رو مسئولیت آن ها مشترکاَ برقرار است. یعنی هر کدامشان بخشی از خسارت را جبران خواهند کرد.
اما در مورد دوم، ورشکستگی یا انحلال شرکت ناشی از تخلف مدیران مقصر است. از همین رو مسئولیت این مدیران که تقصیر آن ها به انحلال شرکت انجامید، متضامناَ برقرار است. یعنی هر زیان دیده می تواند به هر یک یا چند تن از مدیران متخلف رجوع کند و جبران خسارت خود را مطالبه کند.
2- چه کسانی می توانند علیه اعضاء هیات مدیره یا مدیر عامل شرکت اقامه دعوی نمایند ؟ ( ماده 276، 277 ل. ا. ق. ت )
الف) هر شخص ذینفع به نام و خود و به هزینه خود
ب) شخص یا اشخاصی که مجموع سهام آن ها حداقل یک پنجم مجموع سهام شرکت باشد، به نام شرکت و از طرف شرکت ولی به هزینه خود. البته واضح است که در صورت محکومیت مدیر ( خوانده ) هزینه دادرسی از او اخذ می گردد و به خواهان مسترد خواهد شد. مفاد اساسنامه یا تصمیمات مجمع نیز نمی تواند این حق اقامه دعوی را از سهامداران سلب کند.
ج) توجه داشته باشید که گرچه سهام دارانی که حداقل یک پنجم سهام شرکت را دارا باشند، می توانند از طرف شرکت اقدام به طرح دعوی علیه مدیران نمایند، اما سایر سهامداران نیز می توانند علیه مدیران اقدام به طرح دعوی حقوقی یا شکایت کیفری نمایند، اما به نام خود ، نه از طرف شرکت .